مقایسه تأثیر اکسی توسین و سنتومترین در جلوگیری از خونریزی بعد از زایمان

مقدمه: مرحله سوم و چهارم زایمان که مشتمل بر خروج جفت و یک ساعت بعد از آن می باشد، از مراحل مهم زایمان است. عوارض مرحله سوم و خونریزی بعد از زایمان از علل مهم مرگ ومیر مادران به خصوص در کشورهای در حال توسعه می باشد. اداره فعال زایمان ومصرف داروهای اکسی توسیک می تواند سبب کاهش میزان خونریزی بعد از زایمان شود. به دلیل اهمیت خونریزی های بعد از زایمان و مرگ ومیر و ناتوانی ناشی از آن، این مطالعه جهت مقایسه تأثیر دو داروی اکسی توسین وسنتومترین در کنترل میزان خونریزی بعد از زایمان صورت گرفت. مواد و روشها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی در سال 1380 برروی زنان حامله مراجعه کننده برای زایمان به زایشگاه قدس زاهدان انجام گرفت. 618 نفر نمونه به طور تصادفی به دو گروه 309 نفری تقسیم شدند. شرایط ورود به مطالعه داشتن حاملگی یک قلو، عدم بیماری زمینه ای طبی وفشار خون طبیعی (کمتر ازmmhg 90/140) بود. بعد از خروج شانه قدامی نوزاد به گروه اولiu 5 اکسی توسین و به گروه دوم iu5 اکسی توسین و mg5/0 مترژن (سنتومترین) عضلانی تزریق گردید. میزان خونریزی غیرطبیعی بعد از زایمان بر اساس تخمین چشم و نیاز به اقدامات بعدی جهت کنترل خونریزی و یا افت فشار خون سیستولیک به میزان کمتر از mmhg100 در دو گروه تعیین شد. طول مدت مرحله سوم (زمان لازم برای خروج جفت) نیز برای تمام نمونه ها تعیین گردید. نتایج: در گروه اول، 20 مورد ( 47/6%) خونریزی بیش از حد طبیعی داشتند. در گروه دوم 8 مورد (58/2%) خونریزی غیرطبیعی داشتند که اختلاف از نظر آماری (05/0>p ) با آزمون 2 معنی دار بود. زمان مرحله سوم ومیزان احتباس جفت و نیاز به برداشت جفت با دست بین دو گروه تفاوت معنی دارآماری نداشت. عوارض جانبی در هر دو گروه غیرشایع بود. میزان افزایش فشار خون به میزان افزایش خون سیستول مساوی یا بیشتر از mmhg140و یا افزایش دیاستول مساوی وبالاتر از mmhg90 در دو گروه تفاوت معنی دار آماری نداشت. نتیجه گیری: در حالیکه بعضی از مطالعات مصرف سنتومترین را به دلیل اثرات مساوی با اکسی توسین در کنترل خونریزی بعد از زایمان و ترس از عوارض آن منع می نمایند نتایج این مطالعه و بسیاری از مطالعات دیگر نشان داد که سنتومترین در کنترل خونریزی بعد از زایمان از اکسی توسین مؤثرتر است.